خیلی از زندگی خسته شدم...در واقع افسرده شدم..دوروبرم کلی آدمه اما آدمایی که اصن درکم نمیکنن و این یعنی تنهایی...خیلی سخته کاری رو که دوس نداری از رو اجبار انجام بدی..دارم به پوچی میرسم..احساس میکنم حتی خدا رو فراموش کردم..خیلی دوس دارم یکی باشه که به حرفام گوش بده اما این فقط ی آرزوی محاله........................................کلا به چیزایی که واسه من مهمه بی تفاوته................................برام دعا کنید خیلی حالم خرابه..........